Reykjavík 2014
Ljóðabók
Heiti: Flæðarmál
Ég bara stakk hendinni i inn í fjallið
Og dró eitthvað langt og mikið út
En aumt var að eiga eitthvað svona einn
sem enginn annar sér
Því fór ég aftur og náði í það sem ég vildi fá
Í þetta skipið bikar
Ég drakk
En ekkert kom
Það rann í gegn
Svo ég þurfti að skilja
Og skila því sem ekki var hægt að skipta
Stundum horfi ég á fjallið
En ég hunsa kallið
Það er svo skrítið dót í fjöllum
***
Fjallið
Það var breytt yfir fjallið
Ég kom ekki nálægt því
Einhver annar kom með lakið
Og þegar voraði átti að jarða
En sífreri jörðu var í
Svo fólkið fór að ótttast
Það átti eftir að
Blessa
Messa
og
Kveðja
Það horfði á þessa vofu
Minningu um sig
Og um sumarið tók ekki betra við
Fjallið fór að skemmast
Daun í vit og undir
Svo allir þurftu að flytja
Þetta var ólífis líf
En yfir fjallið þurfti að fara
Hver var að þora því?
Ekki var hægt að stytta sér leið
Þetta varð að vinnast
Og fótgangandi lagði af stað
Í hópum gekk
Margir særðust
Að klofa lík af heilu fjalli er ekki hægðarleikur
Aðrir fóru til baka
í draugaleik þau léku.
Ég sé þau ganga